Anlatamadım
Karanlık bir gecedeyken
Ve sen yalnızlık rıhtımında bir gemi
Ve sakladım seni kuytularımda
Ama bilemedin kadir kıymet.
Gözyaşlarına perde oldum
Hüzünlü sonbaharında ayaklarında gazel
Tükendim dediğinde ellerinden tutandım
Ama sendin seni yalnızlığa iten
Yapraklarına bir oksijendim
Umutsuzluğunda umudun
Yalnızlıkta dostun olmak istedim.
Ama beni bir türlü anlayamadın.
Yanında olmak istedim bir nefes kadar
Yine uzatmak ellerimi geçmişi silerek
Kurban ettiğin umutlarıma inat
Lakin beni yine de anlatamadım.
Hüseyin Tuztaş