Doğdum
Yaralandı sevdiklerim
açmadan kalbimde
işte bu baban dediler
...savrulan bir toprağa
...yangın bir sessizlik
çöktü içime
yağmurlar bile
şarkı söyleyemedi
yalpaladı annem
gelemedi sarılmaya
annem diyemedim
bir isim bile yazamadım
hayallerimin mezar taşına
zordur yaraların kazınması taşa
................
Yoktu
buluttan
hiçbir alacağım
ondandır
......denizlere uzak konaklarım
...ne gemim oldu
hayallerime götürecek
ne de tayfam
acemiliğimi giderecek
bir tek çöl kaldı bana
sıcakla
kum
seçme şansım
................
Kaç çocuğun uçurtması
bir ölümle
vurulur
.............
Sevdiklerimin ismini
suya yazıyorum
kışın donsun diye
sevmedikleriminse
buza yazıyorum yazın
......eriyip
hayatımdan buharlaşsınlar diye
.............
Babamla birlikte tanıdığım
ne bir sanatçı oldu
ne de birlikte bir ayakkabı aldık
baş ucumda saklayacağım
ne el ele tutuşmanın sıcaklığı elimde kaldı
...ne de ona şiirler yazdıracak kelimeler bıraktı
bir tek şey kaldı bana
bir tek şey
oğlumun ismi olacak
ismi
...........
Açılmayan her kapı
kaç kez
nemlendirir toprağı
...........
Gittiğin günden beri
her geliş saatinde
kapıyı tırmalarım
belki gelirsin diye
bu gün de gelmedin baba
bu gün de gelemedin
Kaç tırnak yarasıdır kapıda
sizin babanız
oysa hiç bir kapı
pansuman etmez
...parmak yarasını
ve hiç bir kapı kolu
okşamaz yüreği
............
Şair soruyor
"Sizin hiç babanız öldü mü?"
Evet öldü.
Ben de şaire soruyorum
Sizin babanız kaç kere öldü
...Cevap yok
Çünkü bir kere babası ölenlerin "yüzünün yarısı yok olur"
Çocuğu kundakta iken ölenlerinse
Her gün babası ölür
Ve
Her tarafı kör olur
..............
İsmi
konulmamış
bir yalnızlıktı
benim şiirlerim
..........
Yalnızlığımı anlatan
bütün kelimeleri
döktüm şiirlerime
artık
mutluluk vakti
.............
Düş
göğsümü kanatıyor
oysa
son perde
...kapanmadan önce
akmaz derlerdi
hiç bir yara yere
...........
Herkesin uyuduğu vakitlerde
karanlığı biriktirirdim evimize
gözyaşlarımı gizlesin diye
Akif Tütüncü