Ortalık yangın yeri, düşman savmaya geldik!
Hürriyetin şevkiyle, gürleyerek yaya geldik!

Dağlar dile gelirde, asker kaçmaz dumandan,
Her birinin bakışı, mavi gözlü kumandan!

Kendini ne zanneder, pişkin gönül avcısı,

Hayat dersini aldı, bırakmadım yanına!

Şansın yaver gitmedi, ben adalet savcısı,

Bilmiyorsan öğrendin, bırakmadım yanına!

Unutma! ..

Dalından düşen bahar yaprağı
Nasıl da bedeni titretirdi
O eylül sabahları

Susulan anı hatırla!

Bir gecenin yarısında
Uykuların arasında
Bak rüyalar sırasında
Seni gördüm can Ahmed’im 

Umut dergahında, ah o sabahlar
Ab-ı hayat akar, iç yakar bugün
Çömleğin kırılsın, oh olsun vahlar
Tazelensin hayat, taç takar bugün

Kış vurursa gözlere, yağmur gibi taşar su
Çiğ düşüyor yüzlere, var ayrılık korkusu
Azar azar kurduğun, ilkbaharım kar, pusu
***Her hayali koklamak, aşka gülen bir anmış
***Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış 

Sanatkarımıza 
 

İkbalin sanatkarı, ilminle doğar eser 
Dikenlerin içinde, gül yaratan şaheser 
Cehalet dallarını, kırınca, güçlü keser 
…Yarınları yeşertir, öğretmenim, çınarım 
…Geliyorum peşinden, artık seninle varım… 

Semalara yükselen, bayrağın gölgesinde 
Umuda yelken açan, öncümün o sesinde 
‘Uçmak için hazır ol’ dersin ya, sıra bende 
…Açarsın kanadını, öğretmenim, konarım 
…Geliyorum peşinden, artık seninle varım 

Sessizliğin öfkesi

Tepesi atınca müşkül aşığın
İğnesi sevdiğine batar
Derdi büyük kalbin
İçinde gömülerek yatar
Yok/sun sevginin içinden
Geçmişin eski, püskü abasını
Seçip, giydirirken güne
Kusurları bir bir ayıklar

Aşk kaderin sesinde
Bilinmeyenle
Sürtüşmekti çoğu zaman…

Suç değildi ya!
Aşkla boğuşmak! 

Gül! Veda Ediyorum

Bugün yine gelmedin, penceremin önüne

Sabah sabah içlenip, gül! Veda ediyorum

Toplu iğne ucunda, sözler kayar yemine

Bağrımı yaktın derken, gül! Veda ediyorum!

Havalara girip de, her yöne kaçıyorsun

Kalp arası dalgada, köpükler saçıyorsun

Baharı cepte sanıp, kışımı seçiyorsun

Yüreğimi baydın erken, gül! Veda ediyorum!

    Görseydin

Kirpiğimde yağmur, baştan aşağı
Islanmış mendili, sıkıp görseydin
Okyanus arası, kurduğum bağı
Yarin gözyaşına, akıp görseydin

Yüreğin çölünde, verilmiş mola
Boynu bükük kalan, uzanmaz dala
Dik yokuş çıkarken, bir adım kala
Yorulmuş şu Ay’ı, çekip görseydin

Gönül Fotoğrafı

Sen nasıl baharsın? Nar çiçek saçan,
Titreyen dalını, tutamıyorum.
Gönül fotoğrafı, pembeye kaçan
Alıcı kuşlara satamıyorum.

Bu kaçıncı asır, sürüp giderken,
Bir tutam kıvılcım, yanmış çok erken.
Ateşle oynanmaz, durup dururken,
Bir avuç su bulup, atamıyorum. 

Sen, Ben Anlamaları

Şemsiyeyi açtıran yağmur
Bilmezdi ki
İki satırı konduracaktı
Yanı başıma…
Dolaşırken sokaklarda
Hem senli, hem sensiz
Tanıdık kaldırımlara
Sayısız izini bıraktım
Ruhumdan silkelenen 

Aşkımızı Yakalar

Şu rengarenk hayaller, yaydan çıkmış bir oksa
Özlem yüklü bulutlar, aşkımızı yakalar.
Attığın her bir mızrak, kalbimi vurup yaksa
Bir sana düşkünlüğüm, aşkımızı yakalar.

Alıp götürsen beni, çiçek çiçek dağlara
Kelebeğin ömründen, kaçıversem sığlara
Aşk bitmez ibadetmiş, göğü saran bir yara
Sevgiyle coşkunluğum, aşkımızı yakalar. 

.........................Gece
Yol görünürken Eylül’e
Gün ağardı ağaracak
Seda hoş değildi
Sonbahardı rüzgar
Uçuk, kaçık delilikler
Boşunaydı emekler

İstanbul'da karanlık bir odaya dolar
Yerinde durmazken ay
Köprüleri ışıksız, yıkar durur

.......................Senden Geçtim

Artık hiç değerin kalmadı bende
Kalan her ne varsa sildim de geçtim
Ateşin ritminde uçtuğum anda
Vurduğun darbeden yıldım da geçtim

Gün gelir yüreğin uğrar nazara
Padişah olsan da gelmem kazara
Küçümseyip durdun hani? Bir ara
Dudak büktüğünde öldüm de geçtim