Sen benim ilk aşkımsın 

Bitmedi bitmeyeceksin.

Adın Kur'an da geçer,

Sözün yüreğimi alıp gider.

Mutlu sabahlara uyanmayacağım.

Dalıp dalıp giderken gözlerim,

Ben yeşili seven mevsimi görmeyeceğim.

Saliseler ne yaşanırsa yaşansın durmayacak,

Kundakdaki çocuklar büyüyecek,

Bir hasta iyileşecek, bir çift kavuşacak...

Mutluluk şiiri yazılmaz.

Mutluluk sevinçtir,

Gülümseyiş, huzurdur...

Rahat bir uykudur en hafifinden.

Hüzün kalıcıdır.

Bugün yoksa yarın...

Yanı başındadır.

Acıdır, sancıdır, sükuttur.

Sustum içinde kaybolunmuş cümlelerle,

Hece hece ben kokan sözcüklere küstüm.

Sustum halden anlamaz gülen gözlere,

Bitmek bilmeyen âhlara, eyvâhlara küstüm.

Sustum güneşi,baharı,çiçekleri birazda kışları,

Vicdan penceresinde, çocukça oynanan oyunlara küstüm.

Derdi yokmuş gibi derman verenlere,

Anlaya bildikleri kadar anlam yüklemeye çalışanlara küstüm.

AYAKTA KAL

Rüzgar yüzüne yüzüne vursada,

Vakit hep akşam olsada,

Sonbahar yorgunluğunu hatırlatsada,

Sadece yapraklarını dök ama ayakta kal!

Nefretini göm toprağa sonra çek git.

Ne rüzgar acıtır canını,ne sessizlik

Bir nefeste yok et bütün anıları

Durma hadi vakit akşam çek git!

İçim yangında yanmış ev,
Alevler yükseliyor bulutlara
Yıkık,dökük,virane olmuş
Kimsenin gücü yetmez söndürmeye

Nefes alamaz olmuşum.
Duman içime içime işliyor
Her geçen saniye çöküyorum
Sonunda toprak olup unutulacağım.

Yıldızlar bana senden yakın.

Yollar bana senden uzak.

Kalbim bana senden yakın.

Yazın yağmayacak kar kadar imkansızımsın.

Ne olurdu sanki bir yıldız da sen olsaydın.

Kalbin bende olsa ne olurdu?

Gözlerim gözlerinde kaybolsaydı

O gülen yüzün benim için gülseydi ne olurdu?