Ne zaman içime bir hiçlik düşse
Biri beni düşünüyor diye avunurum
Hayatın curcunası üstüme üşüşse
O Bir’inin sevgisinde sükun bulurum
Anlamam bu ne garip bir duygudur
Rüzgar gibi içimde uğuldar durur
Aşk içimde bitmeyen bir taslak olur
Tamamlanmaz bir türlü ben mahvolurum
Başsız, sonsuz aşktan bir karedir bu
Belki sadece şiire dönüşecek duygu
Belki de cevabı bulunmayacak bir soru
Ama yinede ben hep arar dururum
Durdu GÜNEŞ