Ceyhan gün boyunca bulandı gene
Bir sevda kımıldar ağaçtan ayrı
Eski düşlerinden uyanır gönül
Zaman bir incecik dala dokunup
Rüzgar o türküyü ezberlemese
İçimden geçeri bilmez di dağlar
Bir siyah entari giyer tabiat
Sessizce düşünür gece yapraklar
Çalılar adama benzer nedense
Karanlık kurtarır ah çiçekleri
Sonra serinlerken korkunun kalbi
Üç defa yüzüme çarpar yarasa
Ancak aşıkların hürdür yüreği
Ve ancak bu sırrı şairler bilir
Ay doğar hafifçe esner karanlık
Durulur durulur durulur gece
Bir peri uyanır sabaha karşı
Beri ki elinde fildişi tarak
Öteki dizin de ayna sevinir
Saçını ceyhana tarar derinden
Heyecan yüzünde damla damladır
Bir tel dalgalanır nefes nefese
O çizgi aniden fözümden kayıp
Bir hayal dalardı soğuk sulara
Acı acı gelir bir ses uzaktan
Meşakkat boynunu sallar öküzün
Uyku bastırdıkça yumşar taşlar
Ve hüznünün işler yüree kağnı
Üç ayrı kayaya çarpar ızdırap
Aşıklar kendini atar bir yere
İçimin sesinden ayrılır hüzün
Bütün dakikalar bana yönelir
Karanlık geceye sığınmam gerek
Yarı sevdalıyım taşa yazarlar
Ömrümü yıllarca yerken o hayal
Benim teranemi balıklar okur
Yıldıza yaklaşır düşüncelerim
Güneş karanlığı ortadan yarar
Gözlerim uykusuz kalmıştır belli
O hayal düşüme girer yeniden
Kuşlar şarkısını eşine söyler
Ben akşam olmadan uyanacağım
Dalıp kaldığımda Ceyhan nehrine
Dalları o rüzgar okşayacaktır
O onbeş yirmi yıl eskir düşüncem
Bir kavak devrilir sulara doğru
Çadırdar ömrümün her nesi varsa
Beni o rüzgara anlatan olmaz
Kimseler görmez ki gördüklerimi
Ben sana küsmüşüm kim avutacak
Yıllardır yalnızım su kenarında
Aşkımı yavrusuz kuşlar bilmesin
Unutsun bu toprak yaşadığımı
Göz yaşı görürsen çiğ tanesi de
Çimenler üstünde hayal mi yaşar
Irmak bu türküyü bellemeseydi
Her bahar yeniden rüzgarla ağlar
Ağıt mı söylerdi sabah vaktinde
Ve işte her gece böyle geçer
Bülbüller nerede susar bilinmez
Aşıklar her seher dinler ezanı
Şairler bir bardak efsane süzmüş
Bir gül yanaklanın hikayesinden
Kapkara o gözler ay ortasında
Saçlar ikimetre uzarmış meğer
Benim gençliğimin hesabını sor
Ben sevda çakmaya hazır değildim
Ya da sözlerimi unut arkadaş
Benden hiçbir masal dinlemedin ki
Kahvede rastgeldik öyle değil mi
Karanlık geceye sığınmam gerek
Yara sevdalıyım taşa yazarlar
Ömrümü yıllırca yerken o hayal
Benim teranemi balıklar okur
Yıldıza yaklaşık düşüncelerim
Ahmet Kutuzman(Seyyid)1946